Henry Branwell to Nocny Łowca, naukowiec i wynalazca. Jest mężem Charlotte Branwell, z którą ma dwóch synów: Charlesa i Matthew.
Biografia[]
Wczesne życie[]
Był synem Buforda Branwella. Od najmłodszych lat miał tendencję do rozbierania różnych urządzeń w domu i ich przeprojektowania. Po incydencje z wyżymaczką, rodzice przekonali go, by eksperymentował tylko z bezpiecznymi mechanizmami.
Później Henry spotkał i zakochał się w młodej Charlocie, córce Granvilla Fairchilda, dobrego przyjaciela jego ojca. Ukrywał swoje uczucia przez większość życia, ale ostatecznie poprosił ojca Charlotte o jej rękę. Choć ta para dobrze się dogadywała, Henry nigdy nie był pewny miłości swojej żony. Przypuszczał, że poślubiła go tylko dlatego, by móc zostać szefową Instytutu Londyńskiego; z drugiej strony, Charlotte myślała, iż miało to spłacić dług wobec rodziny Branwellów.
"Szef" Instytutu[]
Oficjalnie Henry został szefem Instytutu Londyńskiego, choć każdy wiedział, że zaangażowanie Branwella w prowadzenie Instytutu było minimalne. Miał swoją własną kryptę w piwnicach pod Instytutem, gdzie w spokoju mógł oddać się swojej pasji - tworzeniu wynalazków. Nie interesowała go polityka Clave.
w 1878 roku przyczynił się do rozpracowania mechanicznych automatów Mortmaina. Skonstruował maszynę, która utrudniała pracę mechanizmów wewnątrz automatów, powodującą eksplozję robotów. Kiedy Will został zraniony przez jeden z takich wybuchów, Henry obwiniał siebie i nie wychodził z krypty przez kilka dni.
W lipcu, Charlotte i Henry porozmawiali o swoich uczuciach. Podczas uroczystego obiadu, przy którym wszyscy cieszyli się z decyzji Konsula, Charlotte oznajmiła, że ona i Henry spodziewają się dziecka, chłopca. Małżeństwo zaczęło się kłócić o imię dla swojego nienarodzonego jeszcze syna. Henry upierał się przy Bufordzie.
Henry pracował nad skonstruowaniem portalu umożliwiającego podróżowanie na dalekie odległości. Magnus Bane był pod wrażeniem jego pracy i zaoferował mu swoją pomoc. Przy użyciu magii stworzyli przejście do Cadair Idris.
Okaleczony[]
Przed bitwą z demonicznymi automatami Mistrza, Henry chciał przyjrzeć się jednemu z nich. Gdy nagle się ożywił, poważnie skrzywdził Henry'ego. Mężczyzna prawie zginął, jednak przy pomocy Magnusa udało się go utrzymać przy życiu. Niestety, nic nie mogło mu zwrócić czucia w nogach.
Henry spokojnie przyjął do wiadomości, że będzie kaleką do końca życia. Zbudował sobie wózek inwalidzki oraz inne mechanizmy, umożliwiające mu schodzenie do jego pracowni.
Branwellowie postanowili nazwać swojego syna Charles Fairchild, z nazwiskiem matki, ponieważ została Konsulem. Siedem lat później doczekali się kolejnego syna, Matthew.
Matthew dorastając przyglądał się pracy ojca i opiekował się nim. Podobne relacje łączyły go z synem Cecily i Gabriela, Christopherem, który również chciał zostać wynalazcą.
Osobowość[]
Jest bardzo wesoły i miły. Rzadko się złości i lubi w każdej chwili myśleć pozytywnie. Jako wynalazca Henry bywa nieco roztargniony i zafascynowany wszystkim mechanicznym, choć jego wynalazki nie zawsze okazywały się udane. Mimo wątpliwości innych, Henry nie poddaje się i ciężko pracuje.
Wygląd[]
Henry jest wysoki i smukły. Ma rude włosy i orzechowe oczy. Często chodzi w poplamionych olejem i kurzem ubraniach.
Występowanie[]
- Mechaniczny Anioł (pierwsze pojawienie się)
- Mechaniczny Książę
- Mechaniczna Księżniczka
- Nic prócz cieni (wspomniany)
- Długie cienie
- Wszystko co nadzwyczajne (wspomniany)
- Łańcuch ze złota
- Zło, które kochamy (nawiązanie)
- Ostatnia walka Instytutu Nowojorskiego (wspomniany)
- Dla nocy i ciemności (wspomniany)
Ciekawostki[]
- Henry i Charlotte mieli mieć córki w The Last Hours, ale Cassandra Clare zmieniła zdanie.
- Prawdopodobnie od niego pochodzi imię Jocelyn Fray.
- Swoim potomkom przekazał gen odpowiadający za rude włosy, charakterystyczne dla Fairchildów.
- Jest ojcem chrzestnym Christophera Lightwooda.