Benedict Lightwood, najsłynniejsza ofiara demonicznej ospy
Demoniczna ospa, znana również jako astriola, to rzadka i bardzo wyniszczająca choroba dotykająca Nocnych Łowców, którzy utrzymywali intymne stosunki z demonami.
Informacje[]
Pierwszym objawem choroby jest wysypka na plecach chorego, która rozprzestrzenia się następnie na całe ciało i pęka. Zarażony zaczyna słabnąć, pojawiają się gorączka, dreszcze, nudności, ropnie, obrzęk węzłów chłonnych, utrata włosów, przebarwienia skóry i poty. Choroba będzie się pogłębiać i w efekcie doprowadzi do obłędu, a rany i pęknięcia będą pokrywać już całe ciało. Kolejnym etapem jest przemiana w poczwarkę, bardzo bolesna, a w ciągu kilku kolejnych tygodni - w demona. Proces ten jest nieodwracalny, po przemianie chory umiera, a jedynym sposobem na zakończenie tej męki jest unicestwienie demona.[1]
Początkowo demoniczna ospa była niemal w stu procentach śmiertelna. Jedynym, co można było zrobić, to odizolować chorego od innych, których mógł skrzywdzić po przemianie. Postęp choroby można spowolnić, lecz nie zatrzymać. W wielu przypadkach chorzy nie decydowali się na leczenie, gdyż oznaczało to przedłużenie ich cierpienia. Obecnie istnieją lekarstwa mogące wyleczyć z astrioli we wczesnej jej fazie, a śmiertelność jest bardzo niska. Z chorobą kojarzy się dość poważne piętno, a jej występowanie jest wystarczającym dowodem na naruszenie Prawa, które zakazuje zadawania się z demonami. Leczenie odbywa się w więzieniu Cichego Miasta.[1]
Przyziemni są odporni na demoniczną ospę - powoduje ją reakcja demonicznych trucizn z anielską naturą Nocnych Łowców.[1]
Znane ofiary[]
- Benedict Lightwood - jego stan pogorszył się na tyle, że musiał otrzymywać lekarstwa od Axela Mortmaina. Niestety nie były w stanie mu pomóc i zamienił się w wielkiego robaka.
- Barbara Pangborn - zaraziła się ospą od męża, Benedicta. Ze wstydu popełniła samobójstwo.
Piosenka[]
Will Herondale wykazywał duże zainteresowanie demoniczną ospą i za wszelką cenę chciał udowodnić jej istnienie. Gdy jego domysły zostały potwierdzone, wymyślił o tym piosenkę:[2]
Demoniczna ospa, demoniczna ospa,
Jak się ją łapie?
Wystarczy iść do złej dzielnicy,
Aż człowiek bardzo się zmęczy.
Demoniczna ospa, demoniczna ospa,
Miałem ją przez cały czas...
Nie, nie ospę, głupie osły,
Mówię o piosence.
Bo to ja miałem rację, a wy nie!